Omschrijving
Restauratiepand: voormalig woonhuis en pastorie Lutherse Kerk
In de gevel van dit gemeentelijke monument sluimert nog de elegantie van het gebouw uit 1889. De buitenzijde van dit dubbele pand wijst op een bijzonder en mooi gedetailleerd pand. Het is dan ook de oorspronkelijke pastorie van de Lutherse Kerk (die inmiddels dienstdoet als ‘dental clinic’) aan de overzijde van de gracht.
De laatste predikant die het huis bewoonde is Ds. Piet Kok. Na zijn studie theologie werd hij hulppredikant in Utrecht en Leeuwarden. Na de oorlog studeerde hij af aan de Amsterdamse Rijksacademie. Na zijn huwelijk in 1947 met zijn medestudent Dirkje werd Kok in 1950 beroepen in Weesp. De familie Kok stichtte in het bijzondere pand een mooi gezin, waarbinnen ook veel tijd en aandacht ingeruimd was voor de kunst. Vanaf 1948 ontwierp Kok meer dan tachtig ramen, uitgevoerd met glas in lood, glas in beton, glas-appliqué en gezandstraald glas. Daarnaast maakte hij muurschilderingen, mozaïeken en draadplastieken. Veel van zijn ontwerpen zijn bewaard gebleven. Zijn echtgenote schilderde het portret van Koningin Wilhelmina (1966). Zij overleefde haar creatieve man vele decennia, alvorens zij op 97-jarige leeftijd overleed in 2020. In het pand zijn de sporen van een roemrucht verleden en liefde voor Monumentale Kunsten eenvoudig terug te vinden.
Sporen uit het verleden
Aan de binnenzijde van het pand blijkt de tijd veel sporen te hebben nagelaten. Aan het marmer in de hal is af te lezen dat er vele stappen zijn gezet door rouw- en trouwpartijen. Sinds de bouw zijn er veel stijlen en aanpassingen aangebracht. De reis door de tijd leidt ook langs de kleurrijke jaren ’70 en ’80. Gelukkig zijn veel originele elementen bewaard gebleven; van handbeschilderde tegeltjes in de haard tot de originele schuiframen en de luiken aan de binnenzijde. Op allerlei plaatsen dringt de geschiedenis zich op aan de bezoeker. Van de voorraadbakken in de berging tot de gietijzeren krullen van de balkons en de trappen. Veel van de originele kozijnen rondom de (schuif)deuren en ramen zijn er nog, net als het beslag uit het begin van de vorige eeuw.
De tuin
De grote stadstuin aan de achterzijde is een feest van kleur en bloemen. De liefde voor het groen geurt je tegemoet. Aan weerszijden van het pand zijn nog poortjes. De rechterpoort was ooit in gebruik voor de afvoer van de varkens naar de slacht; de linkerpoort komt uit in de berging, waar oorspronkelijk de kolen en het veevoer werden opgeslagen.
De locatie
Sinds maart 2022 is Weesp een zelfstandige stadsgemeente binnen Amsterdam, maar het karakter van het eeuwenoude vestingstadje aan de rivier de Vecht is nog intact, met een goed bewaard historisch centrum en zorgvuldig onderhouden grachten. Dit deel van het water is uitsluitend geschikt voor kleine, open bootjes en komt uit in de Kom, met open doorvaart naar Muiden, Utrecht en Amsterdam. De Oudegracht ligt letterlijk in het hart van het centrum van Weesp. Aan deze kant van de gracht beweegt zich uitsluitend wat 1-richting bestemmingsverkeer en een enkele voetganger. Winkeltjes en terrassen liggen aan de overkant. Evenwijdig aan de Oudegracht ligt de Nieuwstraat met de weekmarkt op dinsdagochtend en de biologische markt op vrijdag. Er is parkeerplaats (met vergunning) voor de deur, maar binnen 5 minuten zijn alle hoogtepunten van Weesp te voet bereikbaar, waaronder ook het station, met uitzonderlijk goede verbindingen naar alle windstreken. De voorzieningen in Weesp zijn uitstekend, met een actieve middenstand en de laagste winkelleegstand in de regio. Hier vind je geen grote formules, maar zelfstandige concepten en een rijk aanbod aan restaurants, cafés en terrassen.
Het huis nader bekeken
Het woonhuis is fors bemeten, met een gevel van 9,85 m (zonder de naastgelegen berging) en 11,35 m diep. Vanachter de entree met glas in lood, loopt de marmeren gang van voor naar achter en deelt het pand in tweeën. Bij binnenkomst ligt aan de rechterzijde de kamer en suite. De woonkamer aan de straatzijde kijkt vanuit de dubbele ramen uit over de gracht. Deze schuiframen zijn zeker nog in oude luister te herstellen, de contragewichten en rolhorren zijn goed bewaard gebleven. In deze kamer springen de handbeschilderde tegeltjes in de grote schouw in het oog, evenals de sierlijke ornamenten aan het hoge plafond en de fraaie randen rondom. De brede houten vloerdelen zijn nog in goede staat. Aan weerszijden van de schuifdeuren gaan de inbouwkasten wat verscholen achter het behang. De oorspronkelijke zitkamer baadt in het licht. De openslaande tuindeuren bieden toegang naar de prachtige tuin. Ook hier zijn nog veel elementen van de oorspronkelijke schouw en de tegeltjes bewaard gebleven, al zijn de originele kachels later vervangen door een gashaard.
Aan de andere zijde van de gang bevindt zich de eetkamer aan de voorkant, volledig symmetrisch met ook hier dubbele schuiframen. Voorheen was dit de ontvangst kamer van de dominee en later is er een raam geplaatst vanuit de keuken en is dit de eetkamer geworden. Vanaf het keukenraam naar buiten is er zicht op de oorspronkelijke bron naast het huis. Vanuit de keuken is ook de berging bereikbaar. Met een beetje fantasie zie je hier de klompen nog staan van de kinderen Kok. Nu staan er vooral fietsen. Naast de keuken bevindt zich nog wel een kelder/voorraadkast. Het is makkelijk voor te stellen dat hier ooit een wijnkelder wordt ingericht. Voor moderne begrippen opvallend is de grote badkamer aan de achterzijde, met een geëmailleerd ijzeren bad op pootjes.
Een royale trap, met mooie details en een dubbel stel leeuwen, leidt naar de eerste verdieping. De zijkanten van de treden hebben sierlijke details. De rijk gedecoreerde spijlen van de trapleuning lopen door in de hal, die baadt in het licht vanaf het dak. Hier liggen maar liefst vijf slaapkamers; drie ervan qua grootte vergelijkbaar met de woon-/zitkamer, een kleinere tuinkamer en een klein kamertje naast het toilet. De hal komt uit op een klein balkon boven de voordeur. Geheel in lijn met het vloerplan van de begane grond komen de kamers en de hal aan de achterzijde uit op drie Franse balkons, die voorzien zijn van elegant smeedwerk en glas-in-lood boven de deuren.
Een vaste trap leidt tenslotte naar de grote zolderverdieping, waar ook weer originele balken en spanten van het pand in het oog springen. Hier is ook nog een kleine slaapkamer ingericht, met een dakkapel en vaste kasten. Het verhaal gaat dat hier onderduikers hebben gezeten tijdens de tweede Wereldoorlog.
Buitenzijde
Het pand heeft nog steeds ‘curve appeal’, met boven de balkondeuren een gevelsteen met een Zwaan, het symbool van de Lutherse kerk. Aan de achtergevel getuigen de twee stenen van de eerste bewoner, Luthers predikant Ds. J. Bergman. De bakstenen zijn kunstig gelegd, in wisselende kleuren, van donkerrood tot heldergeel.
Gun deze pastorie een nieuwe toekomst
Kijk door je oogharen en zie hoe dit ‘bejaarde’ pand weer een bruisend leven kan worden ingeblazen. Alle ingrediënten zijn aanwezig.
Voor dit object zal een ouderdomsclausule, asbestclausule en een niet zelfbewoningsclausule in de koopakte worden opgenomen.
Lees de volledige omschrijving
